1. Γιατί δεν τελειώνει η Δημοτική Καπναποθήκη;
Αμέσως μετά την ανεξιχνίαστη πυρκαγιά, που συνέβη τον Ιούνιο του 2007 κι ενώ το κτίριο ήταν σχεδόν έτοιμο να μας παραδοθεί, ξεκίνησαν και τελείωσαν έγκαιρα όλες οι τυπικές διαδικασίες που προβλέπονται γι’ αυτές τις περιπτώσεις από τη νομοθεσία περί δημοσίων έργων. Αποφασίσαμε να μη προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα, αν δεν τελείωνε η δικαστική διερεύνηση της υποθέσεως, κάτι που έγινε το καλοκαίρι του 2008, όταν η εισαγγελέας έθεσε την υπόθεση στο αρχείο των ανεξακρίβωτων δραστών. Έπρεπε όμως να λύσουμε ένα δίλημμα που είχε τεθεί εξ αρχής. Συγκεκριμένα, ο νόμος μας έδινε δύο δυνατότητες: ή θα κάναμε καινούργιο διαγωνισμό για το έργο της αποκατάστασης των ζημιών (τότε όμως θα αντιδρούσε ο αρχικός εργολάβος, ο οποίος ήταν ακόμη εγκατεστημένος στο εργοτάξιο τυπικά κι έτσι δικαιούνταν να αναλάβει την αποκατάσταση, αφού ουδείς τον είχε κατηγορήσει για την ίδια τη φωτιά ή για αμέλεια περί την εκτέλεση του έργου ή για αδυναμία ολοκλήρωσής του) ή θα δίναμε την εντολή στον αρχικό εργολάβο να το ολοκληρώσει. Επιλέξαμε τη δεύτερη λύση ως νομικά ορθότερη, πρακτικά πιο σύντομη και ηθικά πιο αμερόληπτη, αφού δεν στοχοποιούσε κανέναν για την πυρκαγιά. Δυστυχώς, η μείζων (και στείρα) αντιπολίτευση υπέβαλε ένσταση στην Περιφέρεια, η οποία για άλλους λόγους πράγματι ακύρωσε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ακολούθως, ο Δήμος προσέφυγε στην ειδική, οιονεί δικαστική, επιτροπή που προβλέπει ο Δημοτικός Κώδικας. Η υπόθεση συζητήθηκε τον Δεκέμβριο και η απόφαση εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες, δικαιώνοντας τη δική μας πλευρά. Πολύ σύντομα ο εργολάβος θα αρχίσει τη δουλειά. Ο στόχος είναι μέχρι το καλοκαίρι να έχει ολοκληρωθεί το έργο.
Αμέσως μετά την ανεξιχνίαστη πυρκαγιά, που συνέβη τον Ιούνιο του 2007 κι ενώ το κτίριο ήταν σχεδόν έτοιμο να μας παραδοθεί, ξεκίνησαν και τελείωσαν έγκαιρα όλες οι τυπικές διαδικασίες που προβλέπονται γι’ αυτές τις περιπτώσεις από τη νομοθεσία περί δημοσίων έργων. Αποφασίσαμε να μη προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα, αν δεν τελείωνε η δικαστική διερεύνηση της υποθέσεως, κάτι που έγινε το καλοκαίρι του 2008, όταν η εισαγγελέας έθεσε την υπόθεση στο αρχείο των ανεξακρίβωτων δραστών. Έπρεπε όμως να λύσουμε ένα δίλημμα που είχε τεθεί εξ αρχής. Συγκεκριμένα, ο νόμος μας έδινε δύο δυνατότητες: ή θα κάναμε καινούργιο διαγωνισμό για το έργο της αποκατάστασης των ζημιών (τότε όμως θα αντιδρούσε ο αρχικός εργολάβος, ο οποίος ήταν ακόμη εγκατεστημένος στο εργοτάξιο τυπικά κι έτσι δικαιούνταν να αναλάβει την αποκατάσταση, αφού ουδείς τον είχε κατηγορήσει για την ίδια τη φωτιά ή για αμέλεια περί την εκτέλεση του έργου ή για αδυναμία ολοκλήρωσής του) ή θα δίναμε την εντολή στον αρχικό εργολάβο να το ολοκληρώσει. Επιλέξαμε τη δεύτερη λύση ως νομικά ορθότερη, πρακτικά πιο σύντομη και ηθικά πιο αμερόληπτη, αφού δεν στοχοποιούσε κανέναν για την πυρκαγιά. Δυστυχώς, η μείζων (και στείρα) αντιπολίτευση υπέβαλε ένσταση στην Περιφέρεια, η οποία για άλλους λόγους πράγματι ακύρωσε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ακολούθως, ο Δήμος προσέφυγε στην ειδική, οιονεί δικαστική, επιτροπή που προβλέπει ο Δημοτικός Κώδικας. Η υπόθεση συζητήθηκε τον Δεκέμβριο και η απόφαση εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες, δικαιώνοντας τη δική μας πλευρά. Πολύ σύντομα ο εργολάβος θα αρχίσει τη δουλειά. Ο στόχος είναι μέχρι το καλοκαίρι να έχει ολοκληρωθεί το έργο.
Σχόλια